Megaclite (Mound)

Vu Wikipedia
Megaclite
(Jupiter XIX)
Provisoresch oder
systematesch
Bezeechung
S/2000 J 8
Zentralkierper Jupiter
Eegenschafte vum Orbit
Grouss Hallefachs 23.806.000 km
Periapsis 13.783.700 km
Apoapsis 33.828.300 km
Exzentrizitéit 0,421
Ëmlafzäit 752,8 Deeg
Ëmlafvitess 2,30 km/s
Inklinatioun 152,8°
Physikalesch Donnéeën
Mëttleren Duerchmiesser 5 km
Dicht 2,6 g/cm3
Gravitatioun
op der Uewerfläch
? m/s2
Albedo 0,04
Visuell Magnitude (mag) 21,7
Entdeckung
Entdecker IFA Hawaii
Entdeckungsdatum 25. November 2000


De Megaclite (oder Jupiter XIX) ass ee vun de klenge baussenzege Mounde vum Planéit Jupiter.

Entdeckung[änneren | Quelltext änneren]

De Megaclite gouf de 25. November 2000 vun Astronome vun der Universitéit vun Hawaii entdeckt. Seng Bezeechnung war am Ufank S/2000 J 8.

De Mound gouf no der Megaclite, enger Frëndin vum Zeus aus der griichescher Mythologie genannt.

Bunndaten[änneren | Quelltext änneren]

De Megaclite kreest a 752 Deeg an 19 Stonnen op enger mëttlerer Distanz vun 23.806.000 km ëm de Jupiter. D'Bunn huet eng Exzentrizitéit vun 0,421. Mat enger Schréi vun 152,8° ass seng Bunn retrograd, dat heescht, de Mound beweegt sech géint d'Rotatiounsrichtung vum Jupiter ëm de Planéit.

Wéinst senge Bunneegenschafte gëtt de Megaclite zu der Pasiphae-Grupp, genannt nom Jupitermound Pasiphae, gerechent.

Physikalesch Daten[änneren | Quelltext änneren]

De Megaclite huet en Duerchmiesser vun zirka 5 km. Seng Dicht gëtt op 2,6 g/cm³ geschat. Hie besteet warscheinlech haaptsächlech aus Silikatgestengs. De Megaclite huet eng ganz däischter Uewerfläch an eng Albedo vun 0,04, d. h., nëmme 4 % vum agestraalte Sonneliicht gi reflektéiert. Seng Visuell Magnitude ass 21,7m.

Kuckt och[änneren | Quelltext änneren]

Portal Astronomie

Um Spaweck[änneren | Quelltext änneren]